โดยท่านได้เขียนถ้อยแถลง 95 ข้อ ติดไว้ที่ประตูวิหารในเมืองวิทเตนเบิร์กในวันที่ 31 ตุลาคม 1517 และการถ้อยแถลงนั้นเป็นการจุดฉนวนที่ทำให้เกิดการโต้แย้งกันมากเกี่ยวกับข้อเขียนของลูเธอร์ มีทั้งกลุ่มที่เห็นด้วยและกลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของท่าน จนในที่สุดเกิดเรื่องราวความขัดแย้งได้เกิดขึ้นนี้ ได้นำมาสู่รอยร้าวระหว่างกลุ่มที่นิยมคำสอนของลูเธอร์และศาสนจักรโรมันคาทอลิกในสมัยนั้น และมีการเรียกชื่อกลุ่มนิยมคำสอนของลูเธอร์ว่าเป็นกลุ่ม “ลูเธอร์แรน” ซึ่งเป็นคำล้อเลียนของกลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับคำสอนของลูเธอร์ การปฏิรูปนี้ได้เกิดขึ้น ณ เมืองวิทเตนเบิร์กและลามออกไปเรื่อยๆ ในสวิชเซอร์แรน และฝรั่งเศส โดยการนำของ จอห์คาวิลและลูอิส สวิงลี่ อิทธิพลของการปฏิรูปนั้นได้นำมาสู่คำที่เรียกว่า “โปรแตสแตนท์” เป็นเสียดสีที่บ่งบอกถึงกลุ่มที่ปฏิเสธอำนาจของศาสนจักรโรมันคาทอลิกในสมัยนั้น

อย่างไรก็ตามเจตนาดังเดิมของท่านลูเธอร์แรน ไม่ต้องการที่จะทำให้เกิดการแตกแยกในศาสนจักร แต่ต้องการที่ให้นำสมาชิกของคริสตจักรในเวลานั้นให้เข้าใจคำสอนที่ถูกต้องตามหลักการของพระคริสตธรรมคัมภีร์ คือ “คนชอบธรรม จะมีชีวิตอยู่โดยความเชื่อ” (โรม 1:17) และการอภัยบาปผ่านทางพระเยซูคริสต์เท่านั้น ลูเธอร์ได้ทำการเขียนหลักความเชื่อของคริสตชนไว้มากกมาย รวมไปถึงการอธิบายพระคัมภีร์ และในเวลาต่อนักวิชาการได้สรุปแนวหลักคำสอนของลูเธอร์เอาไว้ สี่หลักใหญ่ๆด้วยกันคือ